بابونه قسمت دوم

مواد تشکیل دهنده گل بابونه

اسانس بابونه، سزکوی ترپن کامومیلول، اترهای کاپریک، مونیلیک، اومبلیفرون، فورفورول، یک اسید چرب، رزین ها، تانن و ...

در هر 100 گرم بابونه 36/0-20/0 گرم اسانس موجود است که رنگ آن آبیِ تیره است؛ سپس تحت تأثیر هوا و نور به رنگ سبز، سپس قهوه ای در می آید. بوی تند آن و طعمش تلخ است؛ یک جزء آن در 10-8 جزء الکل 95 درجه حل شده و پارافین آن جدا می شود. رنگ اسانس به علت وجود ماده ای به نام آزولِن و کاربوری به نام وردازولِن است و خواص ضدّ التهابی موجود در بابونه به علت وجود همین دو ماده است. از اسانس بابونه یک گلیکوزید استخراج کرده اند که به مقدار طبی فعالیت عضلاتِ صاف را کم کرده و اگر به مقدار زیاد تجویز شود، عضلات مزبور را فلج می سازد.

اسانس بابونه به مقدار 5 درصد تا 30 درصد مقوی معده و ضد عفونی کننده دستگاه تنفس و خواب آور خوبی است. به علت وجود ماده ضدّ ورم و آنتی بیوتیک موجود در بابونه، یک شرکت دارویی در آلمان، مجموعه ای از مواد استخراج شده این گیاه را به نام کامیلوزان تهیه کرد و برای درمان آنژین ها، در اختیار همه جهانیان گذاشت. کامیلوزان که در همه داروخانه های ایران نیز یافت می شود، مایعی است که چند قطره از آن را در نصف استکان آبِ نیم گرم ریخته غرغره می کنند و در آنژین ها ورم مخاط گلو را به سرعت از بین می برد؛ علاوه بر ورم مخاط گلو، بابونه ورم ملتحمه چشم را نیز درمان می کند.